«Αrbeit Μacht Frei: Πορνεία στα ναζιστικά στρατόπεδα»
(Ε. Τσέα, Π.Μ.Σ. Πολ. Επιστήμη & Κοινωνιολογία, ΕΚΠΑ)
Το 1933 οι εθνικοσοσιαλιστές, νεοανερχόμενοι στην εξουσία το Γερμανικού κράτους, δημιουργούν το πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης στην πόλη Νταχάου, λίγο πιο έξω από το Μόναχο. Κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος υπήρχαν σε όλη την Ευρώπη περισσότερα από 42.000 στρατόπεδα. Εντούτοις από το καλοκαίρι του 1942 και μέχρι το τέλος του πολέμου, λειτούργησαν, έπειτα από εντολή του Heinrich Himmler, οίκοι ανοχής σε 10 από τα μεγαλύτερα στρατόπεδα.
Ο Himmler πίστευε ότι να αρνείσαι την ανάγκη να “παρέχεις” γυναίκες για να ικανοποιήσεις τη σεξουαλική ανάγκη των αρσενικών αιχμαλώτων του στρατοπέδου θα ήταν έξω από τον κόσμο και τη ζωή. Τελικά η ιδέα του Himmler να δημιουργήσει οίκους ανοχής στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και εργασίας ήταν μόνο για να αυξήσει την παραγωγικότητα, όπως υποστήριζε?
Τα πορνεία των στρατοπέδων στεγάζονταν σε “ειδικά κτήρια”, από τα όποια φαίνεται ότι παρείχαν σεξουαλικές υπηρεσίες καθόλη τη λειτουργία τους 210 γυναίκες. Τα κτήρια αυτά φαίνεται να είχαν πολύ συγκεκριμένες προδιαγραφές. Ποίες ήταν αυτές οι γυναίκες και με ποιο τρόπο βρέθηκαν να παρέχουν υπηρεσίες στα μπορντέλα των στρατοπέδων ? Μεταξύ θανάτου και επιβίωσης κάποιοι κρατούμενοι “επιβραβεύονται” ή τελικά εξαναγκάζονται με μια 15λέπτη επίσκεψη στο πορνείο του στρατοπέδου. Αναζήτηση του ανθρώπινου ή μηχανιστική λειτουργία?
Η Ευτυχία-Έφη Τσέα σπούδασε Ευρωπαϊκό Πολιτισμό στο τμήμα Ανθρωπιστικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στην Πολιτική Επιστήμη και στην Κοινωνική Θεωρία από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει επίσης σπουδάσει Θεωρία και Ιστορία της Μουσικής και είναι κάτοχος διπλώματος πιάνου και φούγκας. Επικεντρώνεται κυρίως στην ιστορία και τη θεωρία του φύλου και της σεξουαλικότητας, στην ιστορία της ψυχιατρικής, στη θεωρία και στην ιστορία της φυλάκισης, του εκτοπισμού και της δίωξης.