«Η πορνεία στην Ευρώπη: το διακανονιστικό πρότυπο, ο βιολογισμός και η ιατρικοποίηση, αλλά και οι ρωγμές τους» (Γ. Κόκκινος, καθηγητής, Παιδαγωγικό Τμήμα
Δημοτικής Εκπαίδευσης, Παν. Αιγαίου).
Θα διερευνηθεί ο πολύπλοκος τρόπος με τον οποίο δομούνται κοινωνικά νοήματα και εννοιολογικά δίκτυα, όπως επίσης οργανώνονται πρακτικές με βιοπολιτικό περιεχόμενο σε ότι αφορά τη χρήση των αφροδισίων νοσημάτων ως δείκτη του βαθμού εκφυλισμού των κοινωνιών και η άρθρωση μηχανισμών ηθικού πανικού. Τη συσχέτιση της πορνείας με τα αφροδίσια νοσήματα, τον εκφυλισμό και την κοινωνική ανηθικότητα εισήγαγε και εδραίωσε ο επιστημονικοποιημένος ευγονικός λόγος ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα. Η συσχέτιση αυτή έφθασε στο απόγειό της σε όλο το δυτικό κόσμο στη διάρκεια του Μεσοπολέμου.
Θα συζητηθεί η ιχνηλάτηση των ιατρικών λόγων, των αστερισμών γνώσεων, πεποιθήσεων και πρακτικών, που προσδιόρισαν τη γένεση και την εξέλιξη της αφροδισιολογίας και της συφιλιδολογίας, όπως επίσης η διερεύνηση των ιατρικών και, ειδικότερα, των θεραπευτικών θεσμών που δημιουργήθηκαν για την αντιμετώπιση της πορνείας και των «επίμεμπτων» ασθενειών, σε συνδυασμό με τη χαρτογράφηση των νοσολογικών αντιλήψεων αναφορικά με το νοσούν και το «έκπτωτο» σώμα καθώς και οι ταξικές και πολιτισμικές παράμετροι της ασθένειας και ο κοινωνικός στιγματισμός των φορέων των «επίμεμπτων» νοσημάτων.
Ο Γιώργος Κόκκινος είναι καθηγητής Ιστορίας και Διδακτικής της Ιστορίας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αιγαίου, όπου υπηρετεί από το 1997. Τελευταία βιβλία του είναι τα εξής: Η σκουριά και το πυρ. Προσεγγίζοντας τη σχέση ιστορίας, τραύματος και μνήμης (Gutenberg, 2012), Το Ολοκαύτωμα. Η διαχείριση της τραυματικής μνήμης – θύτες και θύματα (Gutenberg, 2015), Το πολύχρωμο μωσαϊκό της γερμανικής ιστορίας. Από τις αρχές του 19ου αιώνα έως και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο (Επέκεινα, 2016) σε συνεργασία με τους Βασίλη Μπογιατζή και Μάρκο Καρασαρίνη, Ιστορικά τραύματα και ευρωπαϊκή ιδέα. Από τη φρίκη των πολέμων και των ολοκληρωτισμών στο όραμα της ενοποίησης (Εκδόσεις Παπαζήση, 2016) σε συνεργασία με τους Έλλη Λεμονίδου, Παναγιώτη Κιμουρτζή και Σωτήρη Ντάλη, Η ευγονική δυστοπία. Διαδρομές ιδεών (Θίνες, 2017 και Θίνες, 2018, με επίμετρο της Ουρανίας Γεωργοπούλου), Αναζητώντας «ιερό καταφύγιο». Ο Αλέξανδρος Δελμούζος και η σύγχρονή του ελληνική διανόηση (Ταξιδευτής, 2017) σε συνεργασία με τον Βασίλη Μπογιατζή και Tο Ολοκαύτωμα και η ευρωπαϊκή ιστορική συνείδηση (Εκδόσεις Παπαζήση, 2020). Είχε την επιστημονική επιμέλεια του συλλογικού τόμου Ιστορία και Δικαιοσύνη, από κοινού με τους Παναγιώτη Κιμουρτζή και Μάρκο Καρασαρίνη (Ασίνη, 2020), καθώς επίσης του συλλογικού τόμου Για μια σφαιρική και πολυδιάστατη ιστορική εκπαίδευση (Πεδίο, 2020). Τέλος «Άξια» και «ανάξια» ζωή. Ευγονική, εκφυλισμός, βιοπολιτική. Ο γιατρός στο ρόλο του κοινωνικού θεραπευτή και του εθνικού αναμορφωτή (Ταξιδευτής, 2021). Περισσότερα στοιχεία για το έργο του μπορεί κάποιος να αναζητήσει στο ιστολόγιό του: giorgoskokkinos.blogspot.com.
Comentários